Intro
Het is nog niet zo heel lang dat ik gedichten van Carol Ann Duffy in huis heb. Eigenlijk niet zo heel gek, een dichter uit Schotland staat verder weg dan Nederlandse dichters. Aan de andere kant… Misschien aan de andere kant wel een beetje gek. Carol Ann Duffy publiceert al sinds 1974 gedichten, maar ik heb tijdens Engels op de middelbare school nooit over haar gehoord… Nu is ze bijna zestig en ben ik in hoog tempo onder de indruk geraakt van haar gedichten. En ik heus niet alleen, want ze is sinds 2009 de Poet Laureate of the United Kingdom, een koninklijke benoeming op voorspraak van de minister-president… Carol Ann Duffy…
Carol Ann Duffy
In mijn zoektochten over de grens, waarbij het mij vooral gaat om moderne dichters, contemporaine poëzie, ben ik gestruikeld over (ik dacht aan ‘stumbled upon’) Carol Ann Duffy. Zij publiceert al 40 jaar gedichten en verder kinderboeken en toneelstukken. Ze heeft een indrukwekkende lijst van publicaties op haar naam staan:
Bron: http://www.wikipedia.en
Poet Laureate
Een eretitel, Poet Laureate. Met een prachtige Engelse traditie… Daarbij vergeleken is de titel ‘Dichter des Vaderlands’ in Nederland een verbleekte gotspe. Eigenlijk jammer dat die titel ‘Dichter des Vaderlands’ door de initiatiefnemers, onder meer NRC, gezegd wordt naar het Engelse voorbeeld van de Poet Laureate ingegeven te zijn… Niet veel mis met “Dichter de Vaderlands’, maar dan als iets zelfstandigs bedacht. Want echt… De eerste Dichter des Vaderlands werd in 2000 benoemd, en sindsdien zijn er in vijftien jaar al 5 geweest… Natuurlijk is de overeenkomst dat de Dichter des Vaderlands en the Poet Laureate de verplichting op zich nemen om te dichten bij grote nationale gebeurtenissen… En daar houdt het ongeveer op… Misschien dat het ooit nog een echte traditie wordt, maar het blijft een heel slap aftreksel…
The Poet Laureate wordt, na een indringende procedure, benoemd door de regerend vorst. De eerste Poet Laureate werd in 1668 benoemd. Tot het absolute einde van de twintigste eeuw was de benoeming van the Poet Laureate voor het leven, de laatste die dat overkwam was Ted Hughes, die in oktober 1998 overleed. Daarna, vanaf 1999, is de benoeming tot Poet Laureate voor 10 jaar. Al in 1999 was Carol Ann Duffy in beeld om Ted Hughes op te volgen, maar zij werd uiteindelijk niet gekozen (en zou de positie vanwege privé-omstandigheden ook niet hebben aanvaard. 10 jaar later was ze wel aan de beurt. Carol Ann Duffy is, na bijna 350 jaar, de eerste vrouw die als the Poet Laureate is benoemd.
De voordracht van Carol Ann Duffy verliep via een commissie van literatuurwetenschappers en collega-dichters aan het Kabinet van de Koningin, dat de Prime Minister influisterde om een voordracht bij de Koningin te doen. The Poet Laureate behoort tot the Royal Household en krijgt een bescheiden jaarsalaris van £ 5.750 en ‘a butt of sherry’ (630 flessen) per jaar.
Bij haar benoeming zei Carol Ann Duffy:
“There’s no requirement. I do get asked to do things and so far I’ve been happy to do them.”
En over haar benoeming door Queen Elizabeth II:
“She’s lovely! I met her before I became poet laureate but when I was appointed I had an ‘audience’ with her which meant we were alone, at the palace, for the first time. We chatted about poetry. Her mother was friends with Ted Hughes whose poetry I admire a lot. We spoke about his influence on me.”.
Van haar eigen werk zegt Carol Ann Duffy:
“I’m not interested, as a poet, in words like ‘plash’—Seamus Heaney words, interesting words. I like to use simple words, but in a complicated way.”
Tegen The Observer zei ze: “Like the sand and the oyster, it’s a creative irritant. In each poem, I’m trying to reveal a truth, so it can’t have a fictional beginning.”
Werk
‘Her first laureate poem was a sonnet on the British MPs expenses scandal; other subjects include the deaths of Henry Allingham and Harry Patch, the last two British soldiers to fight in World War I (‘Last Post’); the Achilles tendon injury that left England Footballer David Beckham out of the 2010 FIFA World Cup (‘Achilles – for David Beckham’); the Iraq inquiry and the war in Afghanistan (‘The Big Ask’), and the Royal Mail’s plans to delete the names of counties from postal addresses (‘The Counties’). Her laureateship has been marked by her generous creation of opportunities for other poets: getting many poets to write for notable occasions such as the wedding of Prince William and the Queen’s Diamond Jubilee; gathering them for readings in London and Edinburgh to raise money for victims of the Haiti earthquake in 2009; and donating her Laureate payment as a Ted Hughes Award for New Work in Poetry’.
Bron: http://www.scottishpoetrylibrary.org.uk/poetry/poets/carol-ann-duffy
Miles Away
I want you and you are not here. I pause
in this garden, breathing the colour thought is
before language in still air. Even your name
is a pale ghost and, though I exhale it again
and again, it will not stay with me. Tonight
I make you up, imagine you, your movement clearer
than the words I have you say you said before.
Wherever you are now, inside my head you fix me
with a look, standing here while cool late light
dissolve into the earth. I have got your mouth wrong,
but still it smiles. I hold you close, miles away,
inventing love, until the calls of nightjars
interrupt and turn what was to come, was certain,
into memory. The stars are filming us for no one.
(Uit: ‘Love Poems’, 2010, © Carol Ann Duffy)
Een poging tot vertaling…
Ik wil je en je bent er niet. Ik neem
rust in deze tuin, adem de kleur de gedachte
is de taal voor in stille lucht. Zelfs je naam
is een bleke geest en, ondanks dat ik hem uitadem
en uitadem, blijft hij niet bij me. Vanavond
verzin ik je, haal je voor de geest, je beweging duidelijker
dan de woorden die ik je laat zeggen zoals je ze eerder zei.
Waar je nu ook bent, in mijn hoofd zet je me vast
met een blik, je staat hier terwijl koel laat licht
oplost in de aarde. Ik vergis me in je mond,
maar hij glimlacht nog. Ik heb je vast, ver weg,
ik ontdek de liefde, totdat de roep van de nachtzwaluwen
tussenbeide komt en wat zou komen, zekerheid, verandert
in herinnering. De sterren filmen ons voor niemand
Zonder twijfel het mooiste verlatingsgedicht dat ik ken… Mijlenver het mooiste.
Originally
We came from our own country in a red room
which fell through the fields, our mother singing
our father’s name to the turn of the wheels.
My brothers cried, one of them bawling, Home,
Home, as the miles rushed back to the city,
the street, the house, the vacant rooms
where we didn’t live any more. I stared
at the eyes of a blind toy, holding its paw.
All childhood is an emigration. Some are slow,
leaving you standing, resigned, up an avenue
where no one you know stays. Others are sudden.
Your accent wrong. Corners, which seem familiar,
leading to unimagined pebble-dashed estates, big boys
eating worms and shouting words you don’t understand.
My parents’ anxiety stirred like a loose tooth
in my head. I want our own country, I said.
But then you forget, or don’t recall, or change,
and, seeing your brother swallow a slug, feel only
a skelf of shame. I remember my tongue
shedding its skin like a snake, my voice
in the classroom sounding just like the rest. Do I only think
I lost a river, culture, speech, sense of first space
and the right place? Now, Where do you come from?
strangers ask. Originally? And I hesitate.
(Uit: New Selectes Poems 1984-2004, © Carol Ann Duffy)
Anne Hathaway
Item I gyve unto my wief my second best bed…’ (from Shakespeare’s will)
The bed we loved in was a spinning world
of forests, castles, torchlight, cliff-tops, seas
where he would dive for pearls. My lover’s words
were shooting stars which fell to earth as kisses
on these lips; my body now a softer rhyme
to his, now echo, assonance; his touch
a verb dancing in the centre of a noun.
Some nights I dreamed he’d written me, the bed
a page beneath his writer’s hands. Romance
and drama played by touch, by scent, by taste.
In the other bed, the best, our guests dozed on,
dribbling their prose. My living laughing love –
I hold him in the casket of my widow’s head
as he held me upon that next best bed.
(Uit: New Selectes Poems 1984-2004, © Carol Ann Duffy)
Kortom, wat mij betreft een dichter om te lezen en te volgen. Ik hoop nog jaren en jaren!
The post Gedicht van de maand – november – Carol Ann Duffy appeared first on Ruud's Blog.